برجستگی پوششی زن

زنان در خلقت خود از جسم زیبایی برخوردار شده اند تا از جهتی محیط خانواده از گزندهای اخلاقی محفوظ مانده و از طرفی نیز تولید نسل بشری به مخاطره نیفتد.دین برای محفوظ ماندن دیگران از این حدود خصوصی،در آیات و روایات وظایفی را برای زنان تبیین نموده است،در این میان برخی به غلط تصور می کنند که صرف لباس برای حفظ این مصونیت کفایت می کند در حالی که لباس چسبان به میزان بیشتری می تواند اندام های برجسته آنان را بر در معرض دید دیگران قرار دهد و به مراتب از تحریک زایی بیشتری برخوردار باشد،همانطور که زن باید این وظیفه را رعایت نماید که تنها شوهران آنها می توانند شاهد تحریک بخشی جسمی آنان بوده و حتی محارم در محیط خانواده نیز نباید با نوع پوشش آنها مورد تهیج شهوانی قرار گیرند،لذا نوعی از وظیفه زن در محیط خانواده مبنی بر استفاده از پوشش ها و رفتارهایی است که تمایلات نفسانی دیگر افراد خانه را تحریک نکند؛«اسماء دختر ابوبکر و خواهر عایشه به خانه پیغمبراکرم(ص) آمد درحالی که جامه‌های نازک و بدن نما پوشیده بود.رسول اکرم(ص)روی خویشرا ازوی برگرداند و فرمود:ای اسماء همین که زن به حد بلوغ رسید سزاوار نیست چیزی از بدن او دیده شود مگر ازمچ دست به پایین و صورتش.»(الدرالمنثورج 5)

غلبه بُعد احساسی در زن

«فدارها علی کل حال واحسن الصحبة لها فیصفو عیشک»(مکارم الاخلاق،ص218)؛همیشه با همسرت مدارا کن، و با او به نیکی همنشینی کن تا زندگیت باصفا شود.

جنس زن به سبب غلبه بُعد احساسی،ممکن است دچار نوسانات رفتاری و سخنانی گردد که از نگاه عقلایی و تحلیلی مرد نابجا به نظر برسد،چراکه جنس مرد در پی نگاه حساب گری و تحلیلی از امور بوده و زن در رویکرد مقابل او قرار دارد،از همین روی در روایات بسیاری بر مدارا نمودن با همسر تأکید شده و بیان گشته این تنها راه به دست آوردن شیرینی مصاحبت با او در زندگی است؛چراکه ظرافت زنانه به دنبال خود شکنندگی سریع را همراه خواهد داشت و این شکنندگی در رفتارهایی همانند قهر،ناراحتی سریع،گلایه و...بروز پیدا می کند و مرد این وظیفه را بر عهده دارد که زن را آنگونه که خلق شده بشناسد و همانگونه از او توقع داشته باشد.

اجزاء حیاء در وجود زن

«الْحَیَاءُ عَشَرَةُ أَجْزَاءٍ تِسْعَةٌ فِی النِّسَاءِ وَ وَاحِدَةٌ فِی الرِّجَال‏؛حیا ده جز دارد، نه جزء آن در زنان است و یک جزء در مردان»(من لا یحضر الفقیه ج3 ،ص468)؛

خداوند زن را چشمه زیبایی ظاهری در انسان قرار داده به نوعی که به همین سبب در روایات کل وجود زن عورت برشمرده شده و تمامی وجود او زینت خوانده شده است و به دلیل زینت بودن باید از دید دیگران مصون نگه داشته شود.به علت همین خصلت زینتی موجود در او،توان جذب بالایی نیز در وجود او قرار داده شده است که با اراده او،معمول مردان می توانند در دام آنها قرار بگیرند،از همین روی خداوند عامل حفاظت کننده دیگری در وجود قرار داده؛حیاء،این عامل بازدارنده است که به فرموده روایات از ده جزء حیاء،9 جزء آن در وجود زن قرار داده شده تا با وجود تمنیات قلبی او برای عرضه یا خودنمایی خود،او قدمی در این زمینه پیش نگذارد،لذا زن مادامی که بتواند حیاء خود را مصون نگه دارد،از بسیاری خطرات در امان خواهد بود،اما زمانی که حیاء او زائل گردید،مانعی نخواهد توانست کنترل کننده او باشد.

بایسته های آرامش روانی زن

«صیانَةُ المَرأَةِ أَنعَمُ لِحالِها و َأَدوَمُ لِجَمالِها؛محفوظ بودن و پاکدامنى براى سلامتى زن مفیدتر است و زیبایى او را بادوام تر مى کند»(غرر الحکم و درر الکلم،ص405)؛ساختار درونی زن با حیاء و اختصاص به شوهر توسط خداوند طراحی شده او اگر بر فطرت خود باقی مانده باشد،از در معرض بودن نگاه های اجنبی دچار چالش های جدی شخصیتی و دوگانگی های متعدد رفتاری خواهد شد.بر همین اساس،هرچه او مصون تر باشد و حیاء،عفت و حجاب خود را حفظ نماید از این دگرگونی های روانی و جسمی در امان خواهد بود و زنانی که پاکدامن بوده و خود را در محیط خانواده و نزد همسر خود،خودآرایی می نمایند و محیط اختصاصی خود را حفظ می کنند دارای سلامت روانی و جسمی بوده و زیبایی خود را بیشتر حفظ خواهند نمود.