«فدارها علی کل حال واحسن الصحبة لها فیصفو عیشک»(مکارم الاخلاق،ص218)؛همیشه با همسرت مدارا کن، و با او به نیکی همنشینی کن تا زندگیت باصفا شود.
جنس زن به سبب غلبه بُعد احساسی،ممکن است دچار نوسانات رفتاری و سخنانی گردد که از نگاه عقلایی و تحلیلی مرد نابجا به نظر برسد،چراکه جنس مرد در پی نگاه حساب گری و تحلیلی از امور بوده و زن در رویکرد مقابل او قرار دارد،از همین روی در روایات بسیاری بر مدارا نمودن با همسر تأکید شده و بیان گشته این تنها راه به دست آوردن شیرینی مصاحبت با او در زندگی است؛چراکه ظرافت زنانه به دنبال خود شکنندگی سریع را همراه خواهد داشت و این شکنندگی در رفتارهایی همانند قهر،ناراحتی سریع،گلایه و...بروز پیدا می کند و مرد این وظیفه را بر عهده دارد که زن را آنگونه که خلق شده بشناسد و همانگونه از او توقع داشته باشد.
