نیاز کودک به مادر

کودک در دوران بارداری با وجود مادر کاملا انس برقرار نموده و او را با تمام وجود خود احساس می کند؛چراکه از وجود مادر به رشد تدریجی خود ادامه می دهد و همانند قطعه ای از وجود اوست که دور شدن از او می تواند تأثیرات منفی ای در ساختار روانی و جسمی او ایجاد نماید.از همین روی در روایات بارها توصیه گشته که فرزند توسط مادر خود بزرگ شود و بهترین شیر برای رشد او و شکل گیری زوایای مختلف رفتاری،شیر مادر اوست که متناسب با نوع رزق کودک در دوران قبل از تولد بوده است؛«لَیسَ لِلصَّبىِّ لَبَنٌ خَیرٌ مِن لَبَنِ اُمِّهِ؛براى کودک ، هیچ شیرى بهتر از شیر مادرش نیست.»(عیون اخبار الرضا، ج 2، ص 69).