روند تدریجی تربیت دینی کودک

کودک از ابتدای زایمان دارای مشاعر ادراکی بوده و امور پیرامون خود از جمله رفتارها،کلام ها و آدابی که مستقیم و غیر مستقیم به او ارائه می شود را درک می کند،در این میان آنچه اساسی بوده به کارگیری شیوه تدریج در آموزش معارف دینی به اوست به نوعی که نه متراکم بوده و نه از توان فکری او خارج باشد؛چراکه در غیر این صورت رفتار آموزش داده شده به همان سرعت آموزش از وجود کودک رخت خواهد بست.از همین روی به کارگیری تدریج،درک شرایط سنی و برنامه ریزی از مهمترین قوام های تربیتی فرزند است که در روایات بدان اشاره شده است؛«قال الامام الباقر- عَلَیْهِ السَّلامُ - : إذا بلغ الغلام ثلاث سنین فقل له سبع مرات قل لا إله إلا الله ثم یترک حتى یبلغثلاث سنین و سبعة أشهر و عشرین یوما ثم یقال له قل محمد رسول الله سبع مرات و ...»(مکارم الاخلاق، ص 115)؛امام باقر - علیه السلام - فرمود: هنگامی که کودک به سه سالگی رسید به او بگویند هفت مرتبه بگوید لا اله الّا الله (تا بیاموزد)، در چهار سالگی به او بگویند که هفت مرتبه بگوید محمد رسول الله (تا یاد بگیرد)، در پنج سالگی رویش را به قبله متوجه کنند و به او بگویند که سر به سجده بگذارد، در پایان شش سالگی رکوع و سجده صحیح را به او بیاموزند و در هفت سالگی به طفل گفته شود: دست و رویت را بشوی و پس از آن به او گفته شود: نماز بخوان.